Dichroïsch glas, waarvan de kleur verandert afhankelijk van welke hoek je het bekijkt, wordt al vele eeuwen toegepast bij het maken van kunst. Wetenschappers van de Universiteit van Wageningen hebben nu een manier bedacht om te 3D-printen met materiaal dat een vergelijkbare eigenschap heeft.
Wetenschappers verbonden aan de Universiteit van North Carolina hebben een nieuw type 3D-printer ontwikkeld waarmee gehele objecten in één keer gemaakt kunnen worden. De zogeheten Replicator maakt gebruik van licht en een 3D-model van een object, om zo in korte tijd dit object na te maken in acrylaat.
Wetenschappers van de Cornell Universiteit werken aan een zogeheten generative adversarial netwerk, waarmee met behulp van kunstmatige intelligentie realistische menselijke gezichten kunnen worden gemaakt. In een ingewikkeld paper legt men uit hoe dat werkt, maar mensen die geen specialist zijn op het gebied van AI kunnen gewoon het beste de onderstaande video bekijken:
In deze toffe video van TEDx Newcastle maken we kennis met Andrew Szydlo, een beroemde scheikundige die zijn publiek weet te boeien met zijn bijzondere stijl van onderwijs. Aan de hand van 25 experimenten laat hij binnen 15 minuten zien waarom scheikunde een zeer interessant vak is – hadden we nou toch maar beter opgelet bij de scheikundeles.
Onderzoekers van NVIDIA baren opzien met hun nieuwste methode: het door kunstmatige intelligentie laten genereren van CGI, gebaseerd op videobeelden van de echte wereld. Vooral knap is het feit dat het systeem in staat is om dit in real time voor elkaar te krijgen.
Het namaken van schilderijen is geen eenvoudige opgave: alleen al het kopiëren van de juiste kleuren is een hele kunst. Wetenschappers van het MIT hebben hier iets op gevonden. Met een combinatie van een 3D-printer en kunstmatige intelligentie, die bepaalt welk van de tien transparante inktsoorten gebruikt moeten worden, maakt men kleurgetrouwe nabootsingen.
Gisteren was het eindelijk zover: na een lange reis is de InSight Mars Lander van NASA neergestreken op de rode planeet. Met een duizelingwekkende snelheid van 20.000 km/u werd het oppervlakte van Mars genaderd, maar toch is de ruimtesonde in staat gebleken om veilig te landen.
Wetenschappers verbonden aan het MIT hebben een vliegtuigje ontwikkeld dat gebruik maakt van zogeheten elektroaerodynamische voortstuwing om in de lucht te blijven. Dat is een knappe prestatie, want daardoor heeft men een vliegmethode zonder bewegende onderdelen gecreëerd.
We gebruiken geanonimiseerde cookies om onze site te verbeteren. Meer info
The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.